1) میل به زیبا بودن

یکی از مهمترین انگیزه زن ها برای بیرون گذاشتن مو و آرایش کردن میل طبیعی زن ها به

زیبا بودن است. این میل چیزی نیست که مخفی باشد و چیزی هم نیست که مذموم و

ناپسند باشد. میلی است که خداوند در طبیعت زن قرار داده و باید هم به هدف خود

برسد. زن های مسلمان جامعه ی ما هم می دانند که این میل را باید در مسیر خودش

قرار داد وگرنه آفاتی دارد که بر کسی پوشیده نیست. اسلام این میل اصیل را سرکوب

نکرده و از سویی از زنها خواسته است که آن را در اجتماع و در معرض دید همگان ارضا

نکنند (به زنان با ایمان بگو دیدگان خود را [از هر نامحرمی] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و

زیورهای خود را آشکار نگردانند مگر آنچه که طبعا از آن پیداست و باید روسری خود را بر

سینه خویش [فرو] اندازند- سوره ی مبارکه نور/آیه 31) و از سویی هم از آنان خواسته که

حتماً برای همسر خویش این میل را به ثمر برسانند. (امام باقر علیه السلام می فرمایند:

سزاوار نیست زن (در جلوی محارم خویش) بدون زیور باشد، ولو اینکه گردن بندی

به گردن آویزد[1])

چه اشکالی دارد که دختران مسلمان این میل را در صدف حجاب محافظت نمایند و پس از

ازدواج به آن به بهترین نحو جامه ی عمل بپوشانند؟ چه اشکالی دارد که زن مسلمان این

افتخار را برای خود نگه دارد که زیبائیش را تنها به شوهرش عطا کرده؟ و اگر اینگونه باشد

البته که همسر او نیز بیشتر قدر زیبایی او را خواهد دانست.

از آن طرف اگر دختری قبل از ازدواج با آرایش و بیرون گذاشتن موها، هزاران نگاه را به

سوی خویش دعوت کرده باشد، خود او پس از ازدواج و هنگامی که خود را برای

همسرش می آراید آیا احساس عذاب وجدان نخواهد داشت؟

[1] وسائل الشیعه ج20 ص167